در فضای سوشال مدیا با دو نوع متفاوتی از نگرش ها مواجهیم. برخی از دیدگاهها پایه واساس علمی در زمان حال را به مخاطب نشان میدهند، در حالی که برخی دیگر میتواند به افسانه ها و یا کتب طب سنتی مرتبط شود. ما در اینجا با ابهامی در مورد ادرار کردن و پیشگیری از بیماری های مقاربتی مواجهیم. آیا اینکه واقعا ادرار پس از روابط جنسی میتواند ما را از گزند ویروس های باکتریای حفظ کند یا نه؟ برای پاسخگویی به این سوال با ما همراه شوید.
چه چیزی باعث میشود به بیماری مقاربتی مبتلا شوید؟
مسلما سکس یک پیش بینی درست در این تراژدی است. دلایل بسیاری از بیماری های باکتریایی به روابط جنسی پرخطر اشاره میکنند. بیماری مقاربتی نیز اصطلاح عامیانه ای است که به بیماری های بعد از سکس اطلاق میشود. تماس جنسی از طریق دهان، واژن یا مقعد میتواند در انتقال بیماری ها بسیار تاثیر گذار باشد. پس معنی این میشود که براحتی میتوان در سکس هم لذت برد و در عین حال به بیماری مقاربتی نیز دچار گردید!
خب پس اینجا آن لذت های سرشار با بیماری های مقاربتی در افتاده و میشود “حساب حساب و کاکا برادر” و منی میمانم با دلی خون از بیماری های جدید. ایرانی ها به این میگن ” گاومون زاییده شد”.
برای اینکه بریم سر اصل مطلب بهتره اینجا یه نگاهی داشته باشیم به انواع و اقسام بیماری های مقاربتی که هر روزه داریم تو صفحات پزشکی باهاش مواجه میشیم. این لیست بلند بالا به شکل زیرند:
هپاتیت A-B-C
ایدز
تبخال
سیفلیس
مایکو پلاسما
اور هاپلاسما
تریکوموناس
گاردنرلا
کلامیدیا
HPV
البته باید در اینجا متذکر شویم که رابطه ی جنسی تنها دلیل برای بوجود آمدن بیماری های مقاربتی نیست. برخی از بیماری ها نیز از طریق انتقال خون براحتی به دیگران سرایت میکنند.
بخوانید : چرا من قرص تاخیری میخورم اثر نمیکنه!
ادرار کردن و پیشگیری از بیماری های مقاربتی موضوع صحیحی است؟
یک باور رایج این است که ما بهنگام ادرار کردن برخی بیمارها را از خود دور میریزیم. به عنوان نمونه آنتی بیوتیک ها، ویروس ها را از طریق ادرار به خارج از بدن هدایت میکنند. پس در نگاه اول این ایده درست بنظر میرسد. اما در وهله ی بعدی باید بدانیم که ادرار کردن تاثیر یکسانی در دفع بیماری ها ارائه نمیدهد.
خیل بسیاری از بیماری های مقاربتی که با آن روبه رو میشویم از طریق تماس جنسی هستند که معمولا باکتری ها و انگل های زیادی را وارد بدن میکنند، و دفع همه ی آنها توسط ادرار کردن کار سختی بنظر میرسد!
برای مثال سه بیماری مهم کلامیدیا، سوزاک و تبخال از طریق تماس با آب بدن آلوده منتقل می یابند، بنابراین ایده ی دفع مواد زائد بصورت کامل از بدن از طریق ادرار کردن قابل اعتماد بنظر نمیرسد.
ما در بحث پیشگیری از وقوع بیماری های مقاربتی استفاده از کاندوم ها را روشی کامل و اصولی عنوان کردیم، پس روشهای جایگزین مانند غربالگری یا محافظت از خود، نکات کلیدی مهمتری در این باره محسوب میگردند.
نکته : اینکه شما پس از رابطه ی جنسی مستقیما به سراغ ادرار کردن بروید توسط پزشکان ارج نهاده شده اما تاکید میشود که کاملترین و مورد اعتماد ترین گزینه ی پیشگیری از STI نخواهد بود.
راهکارهای طب سنتی برای از بین بردن سرد مزاجی
آیا واقعا ادرار کردن به قصد پیشگیری از بیماری های مقاربتی تاثیر گذار خواهد بود؟
عفونت دستگاه تناسلی پس از برقراری روابط جنسی پرخطر اجتناب ناپذیر است، پس، ادرار کردن در این لحظه میتواند فوایدی برای بدن داشته باشد. وقتی شما بدون کاندوم سکس میکنید، امکان ورود هر گونه ویروس های باکتری زا به مجرای ادراری وجود دارد، ادرار کردن در این زمان به دفع باکتری ها کمک میکند. این گزینه بخصوص برای زنان فواید دو چندانی خواهد داشت زیرا طول مجرای ادراری در آنها کوتاهتر و نزدیکتر به مقعد است که باعث ورود باکتری ها به مثانع میشود.
ادرار کردن پس از رابطه ی جنسی به قصد فرار از بیماری های مقاربتی روشی درست اما نیازمند همراه کردن سایر روشهای درمانیست. پزشکان در این باره مطمئن نیستند که ریسک ابتلا وجود نداشته باشد. در حالی که مردان با خاطری جمع از دفع باکتری ها پس از ادرار کردن صحبت میکنند اما از منظر علمی با توجه به زیاد بودن طول مجرای ادراری کاری دشوار بنظر میرسد.
توصیه های پایانی
تفاوت فاحشی بین UTI و STI وجود دارد. پس در حالی که ادرار کردن پس از رابطه ی جنسی به کاهش عفونت های ادراری منتهی میشود اما کماکان ریسک ابتلا به بیماری های مقاربتی وجود دارد. همه ی این احتمالات را یک آزمایش دقیق میتواند پیش رویتان قرار دهد تا بتوانید قضاوت های علمی تری داشته باشید.
